площадка клад Ессентуки Героин белый цена

Э, братва! Ну, чё там, я вам расскажу, как я купила закладки и веселилась в нашей грёбаной школе. Все началось так, пиздец, неожиданно и бесподобно. Пришла я, значит, в школу, и тут вижу, Борзик со своими гопарами сидят на скамейке нашей школьной площадки. Я подошла к ним со своими амбициями и спросила, шарят ли они, где можно купить орех-через нос?

И, пиздец, Борзик решил поддержать мою инициативу! Он сказал, что у него есть связь с неким дядей, который продаёт закладки. Я знала, что это рискованно, но чёрт побери, я не могла устоять перед таким предложением. Борзик организовал встречу, и мы пошли дрочиться на окраину города, чтобы не попасться на глаза школьным гопотам.

Встретились мы с этим дядей, он был типичным нашим гопоразборчивым чуваком - вся в лохмотьях и с налётом потерюхи. Он вытащил пакетик со своими закладками, и сердце моё забилось быстрее. Я попросила орех, и он шманул мне его в руки. Я сунула этот орех себе в карман и как ни в чём не бывало пошла в школу, чтобы посмотреть, что будет.

Когда мы собрались в классе, я незаметно достала орешек и осторожно высыпала его содержимое на стол. Другие наши школьные гопы тут же заметили и стали хихикать. Я перевела дыхание на нос и вдохнула этот магический порошок через нос. Через пару минут я почувствовала, как гыча начала кружиться и голова начала шататься. Бляха, как это было охуенно!

Уроки прошли в ступоре. Преподы говорили что-то непонятное, а я сидела с закрытыми глазами и пыталась осознать, где я нахожусь. Когда запахло обедом, я с трудом поднялась и поплыла в столовую. Орешек-закладка продолжал давать свои плоды, и я была в неком эфедринящем мире. Но для меня, в то время, это было как путешествие в другую реальность, где я могла забыть о своих проблемах и просто наслаждаться. Они тоже курили свои шишки и ощущали тот же пиздец, ту же потерю. Мы были одной командой, ссаной командой наркоманов.

И так продолжалось несколько недель - я купила ещё несколько закладок у этого дяди и продолжала веселиться в школе. Но со временем, это начало накладываться на мои учебные успехи. Нет ничего важнее ваших мечтаний и вашего будущего.

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!